maandag 16 december 2013

Nog meer jurkjes!

Grote zus houdt van jurkjes, en ik hou ervan om ze voor haar te maken.

En dus deden we vooral dát tijdens een nieuwe naaidate bij háár. Zij was er ook bij, en ook nog een hele lieve andere mama met een überschattig bol buikje, maar naar mijn weten vooralsnog zonder blog :)

En terwijl de dames aan een mooie tas en nog een tas bezig waren, hield ik het vooral bij deze jurk. Omdat ik niet zo'n tassenmadam ben, en de dochter ook niet.

Dus werkte ik hard door (of probeerde dat toch althans), en na een aantal uren en dagen vol gevloek (want, je raadt het al, er liep vooral weer véél mis), ben ik trots om het kleedje, met zelfgemaakte satijnen paspelband, statijnen biais, en zowaar mét BLINDE rits, aan jullie voor te stellen!!


Wat liep er zoal mis, oftewel lessons learned:

1. de achterpanden worden NIET geknipt op stofvouw, maar mét naadwaarde (oeps)
2. dat geldt zowel voor de bovenstukjes als de rok (oeps)
3. het is ook bijzonder fijn als het patroon op het bovenstuk als in de rok, in de zelfde richting kijkt en dus visueel netjes doorloopt (oeps)
4. een blinde rits oogt veel netter als ze ook waterpas millimetergewijs op krak dezelfde hoogte netjes dichtgaat (oeps)

Je raadt het al, het tornmesje was de afgelopen week vooral weer mijn beste vriendje.

Maar het moet niet alleen negatief zijn, ik heb ook weeral enorm veel bijgeleerd dankzij de ritsen-workshop by MyDress! En daardoor is mijn blinde rits mét voering ook gewoon heel erg perfect (of bijna) BLIND! (al doet de foto iets anders vermoeden maar eigenlijk is het gewoon wel erg blind hoor)  #HAPPY!
En een tweede schouderklopje voor mezelf, ik ga enorm vooruit in het afwerken van mijn biais, awel, ik vind dat schoon, een weettewa: ikkanda! #trots :)

Bloemetjes in aktie!

Deze hadden jullie nog tegoed van me: de Autum Roses dress in aktie! :)



Isn't she adorable :)

donderdag 5 december 2013

Sint-swap!

Omdat ik ook deelneem aan leuke swapjes, heb ik voor mijn swapmaatje deze creaties gemaakt. 
Getest, én goedgekeurd! Jippie!


En... ik heb deze mogen ontvangen!!


 Ho-ho-ho!! Nu nog de kerstboom zetten :)

Bloemetjes! (en deze keer voor écht!)

Het jurkje is alweer een kleine week klaar maar het duurde even voor ik hem op mijn blog wou zetten, voor het wereldwijdeweb. Al hebben sommige dames het resultaat al wel mogen bewonderen bij de sew-be-mommies, tja, daar ben je dan beheerder voor.

Bloed, zweet, tranen, verkeerd geknipte patronen, paspels die niet waterpas staan, rits-ergernissen, blablabla. Same'ol same'ol. Ik leer duidelijk niet uit mijn fouten. Note to self: minder BABBELEN tijdens naaicafés en naaidates. Dat helpt, denk ik.

Omdat het ritsgedeelte eigenlijk de mist inging, heb ik mezelf getrakteerd (als wanhoopsdaad, eigenlijk) op een workshop ritsen inzetten, die volgende week doorgaat. Omdat een volledige lessenreeks bij een kwalitatieve lesgeefster op dit moment nog steeds no-go is (tenzij iemand een privé-lesgeefster kent, pleaaaaaaaaaaseeee?), is het roeien met de riemen die we hebben!

En de aan-foto, die moet nog komen. Mijn model heeft er helaas een ziek weekje opzitten, dus het zal nog een paar dagen duren voor ze in volle glorie kan schitteren. Ten laatste tijdens de feestdagen, want het blijft uiteindelijk een feestjurkje. Zonder tule, want daar had ik geen zin in :)

Stofje: Modecoupon St Niklaas
Voering: Modecoupon poplin geel
Patroon: Ottorbre 6/2013 Autumn Roses dress



zondag 24 november 2013

Bloemetjes! (maar nu nog niet)

Afgelopen week had ik een fijne naai-date met een aantal sew-be-mommies, waaronder deze en deze dames!

Dat het gezellig was! En dat er ook veel getetterd werd, en weinig doorgewerkt, door mij dan vooral.

Waardoor het projectje -de Autumn Roses feestjurk van de laatste Ottobre 6/2013- zich in een nog zéér rudimentaire staat bevindt.





Maar: er wordt aan gewerkt!

Dino's!

Omdat naaien voor meisjes nu eenmaal leuker, sneller en -met 2 meisjes in huis- ook gewoon logischer is, durft stoere broer weleens het onderspit delven.

En dus heb ik tussen 2 (eigenlijk 3) jurkjes door even de koe bij de horens gevat en een sjaal gemaakt. Hij is wel wat te kort, blijkbaar kwam mijn dino stof niet langer. Maar ach, het is goed genoeg om één keer te knopen, en dat blijkt prima zo, anders sleept het ding toch maar over de grond.

En is broer er blij mee? Nou en of!



Tricot dino stofje, combineerd met rode nicky.
Superzacht, en lekker warm!

Walvisjes!

Bijna winter, en dus werd het dringend tijd om werk te maken van de winterjurkjes voor de kleinste poppemie. Er wordt niet alleen voor de grote zus genaaid!

Ik had deze babyrib vorig jaar al gekocht, maar omdat ik vind dat jurkjes mooier uitkomen bij rechtopstaande mini-persoontjes heb ik er nu pas werk van gemaakt.

Gecombineerd met een paar oranje basics erbij - de collectie van Fred & Ginger leent zich uitstekend hiervoor- loopt mijn dochter er deze herfst dus in heerlijk felle pompoenkleurtjes bij!





Afgewerkt met de tweelingnaald, ik blijf dat zooo mooi vinden hé!

Over hartjes en lollipops - laatste keer!

Ik liet me overhalen. "Mama dat stofje is práááááchtig, ik wil een jurkjeeeeeee, pleaaaaaaaaaase????".

Onweerstaanbaar, zo'n smeekbede van een 5,5-jarige, die niets anders meer wil dragen dan jurkjes. En die een voorliefde heeft voor hartjes, en roze.

Nochtans was ik het stofje méér dan beu gezien, dat had ik hier al eens geschreven. Het stofje kwam mijn oren uit, eerlijk gezegd. Maar laat mijn lieve dochter nu zo'n engelachtig gezichtje hebben, dat geen haar op mijn hoofd eraan dacht om haar teleur te stellen.

Nochtans had ik het stofje eigenlijk al min of meer aan iemand anders beloofd, in naailand. Maar ik heb nog zóveel stof over, dat een jurkje nog wel zou lukken. En dus gaat het stofje binnenkort alsnog op de post :)
 
Dus, ik zette me eraan, dacht: nog één effortje doen, en klaar is kees, dan verdwijnt het stofje definitief uit mijn ogen.

En toen liep er vanalles mis. Wat me bezield heeft, om mijn schaar in de stof te zetten (dus NA dat het patroon reeds geknipt was) -omdat ik vond dat er wat stof teveel overschoot, en eigenlijk daarbij "vergat" ook de andere 4 panden op identieke manier te bewerken, waardoor ik plots een naadwaarde van 5 cm moest rekenen omdat ik anders mijn jurk niet dichtkreeg, waardoor het jurkje plots zo smal werd als een jurkje van mijn 14-maandertje-  en dus spendeerde ik meer tijd in de herstelwerken van dit jurkje, dan de eigenlijke tijd om het te maken.

Stom, stom. Haast en spoed is zelden goed, dat weet mijn 5-jarige meid ook al, dat leren ze namelijk in de kleuterklas.



Maar weet je wat? Ik sta versteld van het resultaat. Ik had het nooit gedacht hé, maar ik vind het MOOI! Omdat mijn poppemie er zo mooi mee staat, als een lollipop zo zoet!

maandag 4 november 2013

Vogeltjes!

Zo. Hier ben ik weer, na een flinke pauze.

"Op zoek naar de balans", zo staat er als ondertitel van mijn blog, wel, die balans was ik even goed kwijt. Ik had even tijd nodig om een en ander op een rijtje te zetten, en naar mijn lichaam te luisteren.

En dat heb ik gedaan. En onlangs zei dat lichaam, "hé, weet je wat? Ik heb zin om een kleedje te naaien!".  En omdat het belangrijk is om naar je lichaam te luisteren, heb ik ook dat gedaan.



En ziehier, het resultaat!
Een beetje lang aan de knietjes, dat wel. Ik was net dat beetje te lui om er nog 2cm af te doen, dan had het perfect in lengte geweest.

Maar weet je wat? Ik knipper gewoon eens met mijn ogen, dan is dochterlief alweer 2cm groter.

Want zo snel gaat het wel, met die kleintjes...

dinsdag 20 augustus 2013

Bloemetjes mét rits!

Ik heb het gedaan. Maar écht deze keer. Voor 99% toch - een beetje freestylen moet altijd kunnen. Een tutorial volgen. De handleiding. En het bleek goed te gaan, mijn hartje maakte een sprongetje bij het zien van al dat moois dat onder mijn naaimachine vandaan rolde!

Randen locken ging eerst wat onwennig, maar al snel zoefde de stof waarachtig onder de overlock vandaag. Prachtige afwerking! (Al vond manlief wel dat ik oorstopjes moet dragen, blijkbaar maakt het ding nogal veel lawaai, maar half doof als ik ben, stoort me dat niet echt. Manlief wel. Ik zal hem wel eens een mooie koptelefoon kopen voor zijn kerst, weet ik weer ineens wat kopen, dat scheelt).

Tot de rits kwam. Die ellendige rits, waarvan me verteld werd dat het een blinde rits was -zoals ik gevraagd had- maar wie ben ik, het naai-groentje- om het jonkie tegen te spreken toen een wel zeer vreemd uitziende blinde rits voor mijn neus gelegd werd?

De gefronste wenkbrauwen maakten plaats voor gelatenheid ("het zal wel lukken"), en er werd afgerekend. Vervolgens bleef de rits nog een maandje in de kast liggen, maar dit ter zijde.

En dan ineens, kwam de goesting, en vooral de tijd, om aan HET jurkje te beginnen. Het al ZO lang beloofde jurkje aan dochterlief, en vooral: het stofje dat al een jaar in de kast lag mooi te wezen, maar voor zeer lange tijd,  vooral bestemmingsloos. Tot dochterlief besloot alleen nog maar jurkjes te willen dragen. Liefst zo roze mogelijk. En altoen schoot deze sew-be-mommie in aktie!


3 avonden heeft het me gekost. Bloed (&!!@! scherpe naalden), zweet (maar dankzij Dove heb ik daar niet zoveel last van), en tranen (of toch bijna) maar het is AF, AF, AF. Ik zou zeggen: dochterlief, zwier er zoveel in als je wil - al bleek alleen tijdens het knippen dat er geen stof meer overschoot voor een cirkelrok, dus is het noodgedwongen een A-lijntje geworden- want het jurkje is vanaf nu ALL YOURS!

En weet je wat? Ik vind het mooi. Ik ben fier!
Dochterlief ook :-) Én roze, én bloemetjes, zo blij dat ze is!



donderdag 8 augustus 2013

Fluo streepjes!

Een tijdje geleden won ik een giveaway bij háár. Waar ik -uiteraard- zéér blij mee was. Het duurde eventjes vooraleer ik mijn stofjes eindelijk in ontvangst nam - Genste Feesten dienen voor vanalles- maar ik was direct zot van het fluo stofje, want weet je wat? Fluo is IN! En staat prachtig bij 5-jarige meisjes!!

Alleen bleek het stofje flinterdun en helaas niet opgewassen tegen een verkeerdelijk gestikte overlocknaad. Met tornen was het stofje niet blij, maar de dochter wel, ziedaar:





Patroontje is de SVDHZ jurk, aangepast aan eigen goesting, en een zsazsa cirkelrokje!
<3 Summer!

zaterdag 3 augustus 2013

Tractors!

hoezee, hoeraa! De overlock is daar!!!
Al weken, misschien zelfs maanden twijfelde ik of het wel-of-niet van een overlock. En toen kwam plots, zo uit het niets, mijn verjaardag aan, en keek ik eens héél lief in manliefs ogen, en hij ging overstag voor zijn liefste vrouwtje.

Weet je, het is een ding dat je niet nódig hebt om prulletjes te kunnen maken. Je kan perfect rokjes en kleedjes en broekjes en hoedjes maken zonder.  Maar het is o zo fijntjes om er eentje te hebben. Een luxeding als het ware. Eentje, dat ervoor zorgt dat het draden-slagveld binnenin, plots een mooi rijtje propere afgewerkte naden wordt. Zoals het eruit ziet bij koop-shirtjes. Ja, zelfs die van de Zeeman.

Of zoals ik het ooit eens las, op het WereldWijdeWeb: als je het niet hebt, dan mis je het ook niet. Maar heb je d'r eentje, dan snap je niet dat je ooit zonder gekunnen hebt!

En weet je wat, ook al ben ik er nog wat bang van, het is wáár! Het ding ZOEFT door mijn tricot en mijn shirtje was perfect afgewerkt nog voor ik "overlock" kon zeggen.

Ik ben er blij mee, met mijn verjaardagskado!

En zoonlief ook :)

dinsdag 23 juli 2013

Brandweermannetjes!

Ik zag deze brandweermannetjes en was onmiddellijk verkocht. Ik ben een voorliefde aan het kweken voor Lillestoff. Dat zal je nog merken!

Maar deze brandweermannen móest ik hebben, en die kaptrui uit de SVDHZ móest eens gemaakt worden. Iedereen maar zeggen "allez, da's kei-gemakkelijk". Dus hoe makkelijk kan kei-gemakkelijk zijn? Awel? MAKKELIJK!




En zo was zoonlief érrug blij met ZIJN trui, en hij wou hem van de hele dag niet uitdoen, ondanks 25 graden in Plopsaland. Tot de trui nat werd bij de piratenboot, dan mocht hij wel even opdrogen.

*blink*


En weet je wat? Voor een keertje geen gekke fratsen. Het is gewoon gelukt, van de eerste keer!

woensdag 10 juli 2013

belofte maakt schuld

Zoals beloofd: de appeltjes up close & personal!!



en met de hoogzomer in volle glorie wordt dit volop gedragen! *fier*


Ik blijf trouwens mijmeren over die giveaway die ik zo ooit eens beloofd had, ik moet daar eens werk van maken hé. Maar ik weet niet wat. Waar gaat jullie voorkeur naar uit, stofjes uit de stoffenbak of afgewerkte maar te grote/kleine projectjes  uit het Werkloze Naaisel Schuifje?

zaterdag 6 juli 2013

en dan nu: terug aan het werk!

Zo ik ben even uit-ge-üpdated. Jullie hebben alvast voldoende leesvoer om even mee door te komen :) Het wordt tijd om terug aan de slag te gaan!
Vandaag opnieuw wat stofjes gekocht, zowel op een stoffenverkoop in St Niklaas als dat zaaaalige snorren-stofje van de Stoffenfee, ik heb serieus wat stofjes de wasmachine in gezwierd met leuke plannen!

Bijgevolg zal het terug wat stiller worden in blogland... want leuke plannen is één ding, naaitijd vinden in volle zomervakantie, met 3 overaktieve bengels... dat wordt puzzelen :)

Het moet niet altijd voor de kindjes zijn

Omdat mama toch ook eens iets nieuws verdient, heb ik een rokje voor mezelf gemaakt.

Het stond al maanden op de planning, en de avond voor ons vakantievertrek leek het me dan toch zinvol om er eindelijk eens aan te beginnen. Kwestie van ook eens een rokske te kunnen dragen op vakantie.


Een Lillestoff'ke met boordstof.
Je zou denken dat dit écht makkelijk is. Zoals in: allez, makkelijker kan toch niet!
En dat is ook wel zo. Echt hoor.

Alleen ben ik er wel alwéér in geslaagd om een en ander fout te laten lopen.
Ik had namelijk niet genoeg oranje garen. En ook mijn wit garen was opgesoupeerd. (note to self: de overlocksteek op mijn naaimachine VREET garen).
Dus dan zat ik daar, met een onafgewerkte zoom, en geen bijpassend garen. Mits een beetje creativiteit en wat restjes oranje-en-wit is het dan alsnog gelukt. Met zweetparels op mijn hoofd.

En toen het ding dan na 3 uur eindelijk af was, en ik mijn zoompjes wilde strijken, bleek de boordstof niet bestand tegen mijn strijkzijer. Dá-ag rek. Is dat normaal eigenlijk, dat boordstof niet gestreken mag worden? En dus zat ik om 23u30 met een vormeloos rokje. Een vierletterwoord dat mijn kindjes niet mogen horen, rolde meermaals over mijn lippen.

Gelukkig bracht een smal rekje (want een wat bredere rek had ik uiteráárd niet meer in voorraad) soelaas en deed uiteindelijk wat het moest: de rok op mijn heupen houden.

En een tip voor Mme Zsazsa, maar het maatje 34 heeft écht nog veel te veel stof
zenne. Note to self: patroonaanpassing doen vóór ik begin te knippen.

Elegant? Niet helemaal. Mooi? Dat wel! Het staat beeldig op mijn rood Lola & Liza t-shirtje, ik voel me zowaar een beetje retro-achtig. Hihi.

Het rokje voor het nichtje - deel II

Het rokje voor het jarige nichtje (dat voor geen meter paste en nu in het Werkloze Naaisel Schuifje ligt, weetjewel) werd opnieuw gedaan, en opnieuw heb ik gevloekt, getierd en gesakkerd.

Maar: oh oh: er zit een rits in, deze keer! Opnieuw drempelvrees overwonnen, maar vraag me niet maar mijn afwerking binnenin, want daar krijg ik rode kaken van.

En note to self: de volgende keer met KNOOPSGATELASTIEK werken alstublief, ok, ja?
Het rokje paste namelijk, maar net.

Ik moet eens leren om kleding op maat te maken. 5 maten te groot of 3 maten te klein, da's eigenlijk niet zo tof. Of de tutorial volgen, dat helpt misschien ook.


Het broekje - nog meer aapjes!

Tijd voor een broekje!

Opnieuw gaven de sew-be-mommies de aanzet, en het werd tijd om de broekjes-drempelvrees te overwinnen. Voor het patroon heb ik me gebaseerd op een bestaand leggingske, laat ik daar nog wel genoeg van hebben. Easypeasy, broekjes zijn een mákkie!


Maar toen hé.
Toen werd ik overmoedig.  Er werd rap-rap gewerkt. Ik had geen paars stiksel meer dus heb wit gebruikt. En natuurlijk zie je dat, in een paarse boord. Dat wist ik pas achteraf. D'oh!

En ik heb mijn mouw-en-pijpboordjes verkeerd geknipt. Plots ging de rek de andere kant op. En toen bleek natuurlijk de boordstof op. Dus kom ik losjes 4cm boordstof op de pijpjes tekort. Want eigenlijk wou ik zo'n supercoole Albababy-achtige-boord. Niet dus. D'oh!

En toen bleken de aapjes aan de voorkant van het broekjes allesbehalve flatterend te vallen aan het kruis. Dus heb ik maar een foto getrokken van de achterkant. Want een schoon poepke, dat heeft ze wel, mijn dochter. D'oh!

En je zou denken dat dit mee in het Werkloze Naaisel Schuifje terecht zou komen maar niets is minder waar. Zo'n broekje dient bij uitstek om in het gras mee rond te kruipen, want zo'n grasvlekken op mijn mooie scandinavische Krutter en Smafolk pakjes, da's geen zicht hé.


Zomerjurkjes, deel II - de appeltjes

Ik was niet blij met vorig jurkje.
En als ik niet blij ben, dan moet het opnieuw gedaan worden, tot het goed is. Soms kan ik een lui wijveke zijn, maar af en toe moet het fatsoenlijk zijn, en dan blijf ik desnoods wakker tot een kot in de nacht.

En zo geschiedde, en even later rolden de appeltjes vanonder mijn naaimachine, en ik kan u vertellen, hier was ik wél tevreden mee!




ik ben  eigenlijk gewoon losweg vergeten om een foto te maken van de  jurk zelf, oh schande! Dat hou ik u nog tegoed, nadat ik een nieuwe cardreader heb, want dochterlief is erin geslaagd dat ding stuk te krijgen waardoor ik mijn foto's niet meer van de camera krijg. 
Dus bij deze.





En toen er nog wat stof over bleek, rolde er nog een appel-tuniekje vanonder de machine!
Meisjes zijn toch zooooo dankbaar hé.  Er is wel een en ander misgelopen, ik snap precies een detailken nog niet goed, maar daar val ik wel een ander lastig mee. Of misschien eens de tutorial fatsoenlijk bekijken, dat kan misschien weleens helpen. Want tuto's lezen, dat doe ik niet graag.

Zomerjurkjes, deel I - de bloemetjes

We beginnen met de jurkjes.

Bij de sew-be-mommies viel mijn oog op dit project, en dat wou ik absoluut ook maken, met oog op de komende vakantie. Op zich stelt het eigenlijk drie keer niks voor, maar ik vond het best uitdagend, het ging precies niet goed vooruit, zat heel de tijd te knoeien met die rek, en dan de lintjes eraan vaststikken, en dat bleef maar niet op zijn plaats, enzoverderenzovoorts. Ik kan mezelf af en toe verliezen in details, en dat deed ik hier dus ook.

Afgezien daarvan was ik toch niet écht geweldig overtuigd van de kleurcombi  - mijn dochter staat er niet mee (ken je dat, miskoop-stofjes die je toch af en toe bovenhaalt?). Het is te flauw. Voor een zomerhoedje ging het nog wel. Maar voor een zomers kleedje is het een no-go. Bijgevolg ligt het in de kast, werkloos te wezen, naast ondertussen al een paar andere werkloze naaisels.



Maar bon, Rome werd ook niet in één dag gebouwd, toch?


uh oh!

ik ben een beetje lui geweest!
We hebben met het gezinnetje in juni genoten van een hééérlijke vakantie, en déugd dat dat deed, dat zonneke op mijn snoeteke, en dat van de bengelkens, hemels! En daarmee verdween alle naai-stress die de weken voordien behoorlijk welig tierde, maar genoeg gepraat, u wil geen reis-blog, u wil een NAAI blog lezen, awel, de naaisels, hier komen ze!

woensdag 5 juni 2013

Aapjes!

Als mede-beheerder van de sew-be-mommies heb ik de opdracht gegeven om de naaiende mama's in kwestie te laten zwoegen op tricot. Een marteling? Misschien een beetje, want tricot is uiteraard niet het makkelijkste om mee te beginnen. Maar deze jumpsuit is zoooo dankbaar: als het project toch enigzins lukt, heb je iets waar je héél veel plezier aan hebt, want welke baby staat er nu níet immens schattig met éénder welke jumpsuit? Het is elke marteling waard! En net uiteraard die instant gratification zorgt ervoor dat je met tricot wil verder werken. (bij mij was dat toch zo)


Uiteraard helpt het wel als je een overlock hebt, of in mijn geval, bij gebrek daaraan, durft ook het boventransportvoetje weleens wonderen doen. Wat zeg ik? MEGA WONDEREN! Want mijn tricot gleed wederom als een katoentje door mijn machientje! En nu ik ook de overlock steek fatsoenlijk ontdekt heb op mijn Brotherke, wordt ook mijn binnenafwerking steeds meer fatsoenlijk en minder-slagveld-gewijs.

I LOVE JUMPSUITS!

Patroontje komt trouwens van hier , stofje komt van hier, en het modelletje in kwestie, is uiteraard van mezelf ;-)

zondag 2 juni 2013

Een tussendoortje

Tussendoor nog even de tijd gevonden voor dit heerlijke jurkje!
"Tussendoor", inderdaad, want dit ging eigenlijk zooo vlotjes dat het leuk werd om eens "snel" iets te kunnen maken. Al had ik problemen met het concept "omkeerbaar" want op een bepaald moment had ik mijn jurkje zo goed als dichtgestikt, en een keergat opgelaten, maar het jurkje wilde niet omkeren en ik draaide mijn jurkje in een "infinite loop". Lastig om uit te leggen, je had erbij moeten zijn. Maar na een half uur draaien, draaien, draaien en compleet niet begrijpen waarom het jurkje niet binnenstebuiten wilde keren, gaf ik het op, tornde de zoom weer los, en begreep ik dat ik dat helemaal niet moest doen en gewoon een biais moest naaien :)

En kort na deze AHA-Erlebnis, volgde dit mooie resultaat:

En het is niet te zien op deze foto's, maar het is de allereerste keer dat mijn biais ZO mooi gelukt is, het zit kaarsrecht en bijna perfect gestikt eraan, ik ben er zooooooo fier op!! Een jaar na de aankoop van mijn naaimachine begint er eindelijk wat schot in de zaak te komen van het recht stikken.
Yay!!

over het rokje dat te klein was

That's it. Ik doe het NIET meer. Uit koppigheid, mijn eigen ding proberen te doen. Denken dat je zomaar een rek in een tailleband kan steken, en de +5cm bij de heupbreedte negerend, en denken dat het dan wel groot genoeg zou zijn. Zeker als de toekomstige eigenares zich níet in huis bevindt, en ik dus ook niet ten gepaste tijde de maten kan opnemen. Ik doe het NIET meer, en vanaf nu uitsluitend volgens het boekje, mét rits, én knoopsgat elastiek!

Aanschouw het rokje in kwestie met zelfgemaakte paspelband, dat verrassend goed lukte, maar waarbij het nichtje het ding niet eens tot halverwege haar bovenbenen getrokken kreeg. En dát op haar verjaardagsfeestje, en de teleurstelling droop van haar mooie gezichtje. .


En dat van mij ook.
*pruilt*

vrijdag 24 mei 2013

Kikkers!

Er was eens...

een plan om een longsleeve te maken. Er stond een mooi exemplaar in de Ottobre 4/2012 en die stond dus al héél lang op de planning. Met raglan mouwen, moeilijk kan dat toch niet zijn, toch?

Maar, omdat ik last heb van uitstelgedrag, verschoof dan plan steeds verder omlaag op de planning. Mijn naaikunsten vorderden, de baby kwam eraan, en dus werd de focus verlegd naar mutsjes, rokjes, en kleedjes, en rokjes, en nog meer kleedjes.

En op een dag, voornamelijk bij het werpen van een blik op deze troostmoedige lente,  kwam het besef dat het nu wel hóógdringend tijd werd om broereman ook eens in de watten te leggen. Waar is die longsleeve die ik hem zolang beloofde? En dat zomerhoedje? En die turnzak? Nochtans maalt zoonlief er niet om, "whatever mama" staat geschreven in zijn ogen, "zolang ik maar kan knippen en plakken en kleuren".

Toen drong noodgedwongen het project "girafje" op -dat heb je dan als je een FB-gewijs naaigroepje opstart, je wordt verplicht om deel te nemen aan projectjes- en gezien mijn uitstelgedrag ben ik dus EERST aan mijn longsleeve begonnen, vooraleer mijn girafje te maken.  (uiteindelijk krijg ik zo wel wat gedaan zenne, alleen meestal niet in de juiste volgorde)

Zwoeg, zweet, bloed en tranen (neen die duimkloof is nog stééds niet genezen, gelukkig geen tornmesje er meer ingestoken), maar ziedaar, presenteer ik u vol trots:


Een longsleeveske! Met kikkers! Die er achteraf té meisjesachtig uitzagen. En waarvan manlief zei, "is dat een pyjama"? Zijn commentaar negerend, zoonlief vol trots zijn t-shirt laten aandoen, en zoonlief blonk, maar het t-shirt was veel te groot en stond hem voor geen meter zo. Het leek inderdaad op een te grote pyjama.

Dus worden de kikkertjes opgeborgen in de kast, wachtend op een groeispurt. Maat 104 in tricot bleek te enthousiast.  Maar fier,dat zijn we wel!


vrijdag 17 mei 2013

Flamingo's!

Ik zag eens een foto van een meisje in een flamingo-jurkje, en toen ik dat zag, wist ik onmiddellijk: dat IS het!! Dát is het jurkje dat ik ook voor mijn dochter wil maken! Moet je weten dat ik namelijk al maanden in bezit ben van een Filou-Flamingo stofje in tricot, maar mij elke inspiratie ontbrak om er iets mee te maken. Een rokje? Een jurkje? Maar wat voor een jurkje? Een flets flauw t-shirt jurkje? Ik zag het niet.

Tot die ene foto. Dat zijn dan de voordelen van de urenlange surfuren op Facebook, en het lid zijn van mening hobby-en-verkoopgroepjes. Ziejewel, lieverd, Facebooken heeft zijn nut! Je dochter wordt er mooier van!

Dus om een lang verhaal kort te maken:
ik blies eindelijk het stof van mijn Stof Voor Durf-het-Zelvers-boekje, en begon aan mijn patroon.

Uiteraard, zoals het een chaotica betaamt, tekende ik een verkeerde maat. "Tricot, dat moet je een maatje kleiner nemen!", galmde het door mijn achterhoofd, want soms leert een mens ook wel wijze tips uit zo'n Facebook groepje. Dus ik vol enthousiasme begonnen aan het patroontje voor 98-104. Tot het toch wel héél klein bleek, zo uitgeknipt. Wenkbrauwen stegen al fronsend de hoogte in en het patroontje werd tegen dochterlief gehouden die weinig zin had om hiervoor de nodige seconden stil te staan. Zelfs mét naadwaarde bleek het jurkje behoorlijk krap. Maar ach, tricot, dat rekt toch?

Even mijn gedachtengangen laten rusten, en de nacht bracht raad. De volgende ochtend vol enthousiasme gestart aan het patroontje voor 110-116. Maar dochterlief zit nog maar nét in een 110, zou het niet te groot zijn? Living on the edge, is ook wel eens mijn motto. Het risico! Dus we gingen ervoor.

Volgende uitdaging: het besef dat ik wel "iets" moest doen met de arm-nek-en-schouderpartij. Maar wat? Een beleg? (een waddu?? schoot het door mijn hoofd, want beleg, dat zit op mijn boterham).  Of afwerken met boordstof? Neee, echt geen boordstof op mijn flamingo's, ze zouden er niet blij mee zijn.  Gekozen voor beleg uit hetzelfde stofje. Nog 2 extra patroontjes getekend en geknipt, en ziedaar.

Uitdaging 3: lintjes! Hoe moeilijk kunnen lintjes zijn? Niet moeilijk, wel langdradig. Prutswerk, en niet zo handig als je pas je nagels geknipt hebt.

Het knippen en naaien kon beginnen! Hoezee! Het avontuur kon van start!
Ik gaf mijn gloednieuwe boventransportvoetje een liefdevolle blik, en dacht bij mezelf, go for it, transportvoetje! Doe je ding wat je me al zo lang belooft!
En zowaar! De tricot gleed door mijn machine als boter. Of als katoen, dat is misschien wel zo handig, want boter, dat stikt niet zo goed. Maar vanaf nu ben ik overtuigd van a) mijn boventransportvoetje en b) het niet nodig hebben van een overlock voor precies dat doeleinde. (manlief blij).

En een avontuur bleek het achteraf gezien wel, toen ik mijn jurk wilde keren, maar dat niet lukte omdat ik de armschachten had mee dichtgestikt (d'oh!), of toen ik met een tornmesje behoorlijk hard in mijn duim-kloofje prikte (d'oh d'oh!) of toen ik, bij het verkorten van het rokje, te laat doorhad dat ik niet alleen mijn rokje, maar ook mijn lint mee afknipte. (d'oh d'oh d'oh!). Resultaat: het ene lintje is een paar centimeter korter en echt niet zo netjes afgewerkt, als het andere.
Maar ach, who cares? Is het om te verkopen? Nee toch. en dochterlief maalt er niet om.

En toen kwam er een varkentje met een lange snuit, en zag deze mooie dochter, en was het verhaaltje UIT!




zondag 5 mei 2013

Gewerkt!

Oh ja, en tussen al dat leuks zou een mens nog vergeten te vermelden dat er niet alleen gefeest en gezond, maar ook gewérkt werd! Stilzitten zit niet meer in mijn woordenboek sinds de kindjes er zijn (buiten Facebook gerekend dan), en dus hebben we wat voortgewerkt aan volgende knutseltjes:


1. Hoedjes!
Na mijn vorig knutselwerkje heb ik eveneens een zomerhoedje beloofd aan 2 dames met ongelofelijk schattige jongensbaby's, hoe kon ik hun vraag en hun kale hoofdjes weerstaan:


 uiteraard getest én goedgekeurd door grote zus... én kleine zus!


2. Rokjes Part I!
Wat later bleek er nog tijd voor een ander beloofd projectje: een dames A-lijn Zsazsa'ke met rebare tailleband!

Hoewel ik niet helemaal blij ben met het resultaat, de rek bleek op het einde toch minder te rekken dan gehoopt, en dus ben ik nog steeds aan peinzen hoe ik de rok een maatje kleiner kan krijgen zonder drastisch te moeten "knippen en plakken". Eerst de eigenares in spe eens laten testen, en vervolgens verder laten beslissen over de aanpak!


3. Rokjes part II!
Moeten er nog rokjes zijn? Jaaaa! Het is volop lente, en daar hoort een super zwierig, vrolijk, lentefris groen cirkelrokje bij! Opnieuw, een zsazsa'ke, wiens patroonbeschrijving wel enige wenkbrauw deed optrekken, maar na de ontluikende AHA-Erlebnis, weinig geheimen meer toonde:



4. Dino's!
En last, but not least, voor een KEI stoere 2-jarige, bij toeval toch wel niet de dreumes van Naaistaart  zijnde, een swapje!! En hopelijk is de stoere dino-boy in kwestie er blij mee, ik had toch de indruk van wel :)


Gewonnen!

Wat een heerlijke dag alweer!

Niet alleen mocht ik de dag in uitermate fijn gezelschap én met bijhorende heerlijke BBQ doorbrengen, ik mocht ook het heuglijke nieuws vernemen dat ik zowaar Naaistaart's give away gewonnen had! Ow yeah!!! Zóveel leuks op één dag, wat kan het leven toch bijzonder vrolijk zijn!

En met zicht op zoveel leuks dat binnenkort mijn kant uitkomt, heb ik besloten ook een giveaway te doen. Over het hoe en wat, daar moet ik nog even nadenken. Gezien ik nog (? oh we zijn optimistisch) niet zo'n geweldig getalenteerd naaiwonder ben, en mijn bak stofjes nog zéér volle vormen aanneemt die eigenlijk eerst wat leger zou moeten worden, moet ik even diep snuisteren om te beslissen welke vormen die give away zal aannemen.

Volgen is dus de boodschap!! Ik kan wel wat extra volgers gebruiken :)
En wat geduld hebben!



donderdag 4 april 2013

een zomers zonnehoedje

en wat doen we als zoonlief ziek in bed ligt, dochterlief rustig aan't rondkruipen is en grote zus op stap met papa? Juist, een last-minute omkeerbaar zomerhoedje voor ons vakantietripje!

het past wel voor geen meter bij dat paddenstoelenkleedje van gisteren ;)




 En manlief? Die knikte zowaar goedkeurend! Yay!

woensdag 3 april 2013

ziedaar, een kleedje!

Sneller dan verwacht, want plots was het AF!
Het enige wat ik nodig had was een slapende mini (in de doek op mijn rug, kwestie van geen risico's te nemen, er moest GESLAPEN worden), en 2 grote brave-met-Playmobil-spelende kinderen op een grijze namiddag, et voilà! Het kleedje is AF! En verdikkie, ik ben er fier op.




  Jaja, u ziet het goed, aan weerskanten een mooi knoopje zichtbaar, geen drukknop, maar een écht gouwe ouwe knoop vanuit de Veritas, mét gelukt knoopsgat! Jawohl!

En de mini? Die zag dat het goed was, want ze stond er bééldig mee!