Roze vogeltjes!

Dochterlief kreeg een groeischeut en groeide plots uit al haar jumpsuits. Uiteraard zijn er online héél véél leuke jumpsuits te vinden, maar ik weigerde koppig er nieuwe te kopen. Nee, ik wou ze allemaal zelf maken. Het ene stofje na het andere belandde in mijn brievenbus, met de bedoeling er al gauw iets mee te doen. Tot ik op een dag ontdekte dat dochterlief niet één passende jumpsuit meer had, besloot ik mijn uitstelgedrag de kop in te drukken en er gewoon aan te beginnen.

En ja hoor, nog steeds gaan mijn naaisels niet geheel vlekkeloos. Ik ben er zelfs in geslaagd een naald van mijn overlock te doen breken. Maar het werd eens dringend tijd om het inrijgen onder de knie te krijgen, ik kon me niet langer verstoppen achter het intimiderende inrijgmechanisme van de overlock (heb ik een pincet nodig?! help!). 

Maar het is gelukt, en ging het lekker vlot, waarna ik me ontzettend knullig voelde dat ik zo onnozel deed over iets dat zo makkelijk bleek. Maar is het niet altijd zo: eens je het onder de knie hebt, is alles makkelijk?? Ik heb alleen wat last van hoge drempels om over te stappen :)

patroon: kiind

stof: tricot Fino in Fondo

Louisa!

Fier. Een beetje wel, dat moet ik toegeven. Héél fier zelfs. Mijn eerste échte patroontje en ik kan er mijn ogen niet vanaf houden.

Louisa, dat is liefde op het eerste zicht. Nochtans ben ik niet zo'n retro-liefhebber, maar dit patroon sprak me zó aan dat ik er op geen enkele manier aan kon weerstaan.

Oorspronkelijk had ik een ander stofje in gedachten want ik was eigenlijk van plan om deze Louisa te maken. Maar omdat het stofje op dit moment overal uitverkocht is (grrrr!) kreeg ik een fantastische ingeving.

Ik had namelijk eens een giveaway gewonnen bij háár, en laat dit stofje hier nu perféct voor dienen! 

Het maken van Louisa was niet zo eenvoudig als ik gedacht had. Het was ook niet moeilijk, maar het bood wel enige uitdaging. De knopen recht krijgen bijvoorbeeld (hoe simpel dat ook lijkt, ik moest de knoop er maar liefst  4(!) keer aanzetten voor hij eindelijk goed zat!). Of tricot en katoen aan elkaar naaien, bleek ook niet zo eenvoudig, want ja: tricot rekt, en katoen niet. Dus het was vooral héél voorzicht stikken. 

Maar, het resultaat is er. En ik ben fier. Het is nog wel wat aan de ruime kant, maar mijn dochter groeit er wel in. En dan zit het kleedje als gegoten!

patroon: Louisa dress van Compagnie-M

stof: veritas en punto di roma

voering: popeline geel
knopen: veritas

Bloemetjes!

Eigenlijk ben ik niet zo voor assorti. Zoals in: zus en zus assorti. Of dochter en moeder assorti.

Maar toen ik een smeekbede mocht ontvangen van grote zus, voor dat ene stofje (waar ik toevallig nog wel een hoop van liggen had), kon ik haar groene reeënoogjes niet weerstaan.

En dus maakten we maar een A lijntje, assorti met het feestkleedje van kleine zus.

En ja, waarna een smeekbede volgde om assorti naar de kaas-en-wijnavond van de school te gaan.
Ik dacht, ach ja, waarom ook niet.

En was allang blij dat grote zus nog eens staartje wou indoen. Dat was ineens de laatste keer dat ze een staartje wou indoen, wat ik jammer vind, want ze staat er zo leuk mee.

Schattig :) Dat mag toch nog hé, voor een 5-jarige?

stof: modecoupon

patroon: grote zus: droomfabriek

      kleine zus: Ottobre