Het stond al maanden op de planning, en de avond voor ons vakantievertrek leek het me dan toch zinvol om er eindelijk eens aan te beginnen. Kwestie van ook eens een rokske te kunnen dragen op vakantie.
Een Lillestoff'ke met boordstof.
Je zou denken dat dit écht makkelijk is. Zoals in: allez, makkelijker kan toch niet!
En dat is ook wel zo. Echt hoor.
Alleen ben ik er wel alwéér in geslaagd om een en ander fout te laten lopen.
Ik had namelijk niet genoeg oranje garen. En ook mijn wit garen was opgesoupeerd. (note to self: de overlocksteek op mijn naaimachine VREET garen).
Dus dan zat ik daar, met een onafgewerkte zoom, en geen bijpassend garen. Mits een beetje creativiteit en wat restjes oranje-en-wit is het dan alsnog gelukt. Met zweetparels op mijn hoofd.
En toen het ding dan na 3 uur eindelijk af was, en ik mijn zoompjes wilde strijken, bleek de boordstof niet bestand tegen mijn strijkzijer. Dá-ag rek. Is dat normaal eigenlijk, dat boordstof niet gestreken mag worden? En dus zat ik om 23u30 met een vormeloos rokje. Een vierletterwoord dat mijn kindjes niet mogen horen, rolde meermaals over mijn lippen.
Gelukkig bracht een smal rekje (want een wat bredere rek had ik uiteráárd niet meer in voorraad) soelaas en deed uiteindelijk wat het moest: de rok op mijn heupen houden.
En een tip voor Mme Zsazsa, maar het maatje 34 heeft écht nog veel te veel stof
zenne. Note to self: patroonaanpassing doen vóór ik begin te knippen.
Dat het af en toe fout gaat...vertel mij wat. Denk dat Murphy bij ons in huis woont, zeker als het snel moet gaan. Toch is het nog een leuk rokje geworden!
BeantwoordenVerwijderenHihi, grappig! Maar wel mooi :-)
BeantwoordenVerwijderen