Brandweermannetjes!

Ik zag deze brandweermannetjes en was onmiddellijk verkocht. Ik ben een voorliefde aan het kweken voor Lillestoff. Dat zal je nog merken!

Maar deze brandweermannen móest ik hebben, en die kaptrui uit de SVDHZ móest eens gemaakt worden. Iedereen maar zeggen "allez, da's kei-gemakkelijk". Dus hoe makkelijk kan kei-gemakkelijk zijn? Awel? MAKKELIJK!

En zo was zoonlief érrug blij met ZIJN trui, en hij wou hem van de hele dag niet uitdoen, ondanks 25 graden in Plopsaland. Tot de trui nat werd bij de piratenboot, dan mocht hij wel even opdrogen.

*blink*


En weet je wat? Voor een keertje geen gekke fratsen. Het is gewoon gelukt, van de eerste keer!

belofte maakt schuld

Zoals beloofd: de appeltjes up close & personal!!

 

en met de hoogzomer in volle glorie wordt dit volop gedragen! *fier*

Ik blijf trouwens mijmeren over die giveaway die ik zo ooit eens beloofd had, ik moet daar eens werk van maken hé. Maar ik weet niet wat. Waar gaat jullie voorkeur naar uit, stofjes uit de stoffenbak of afgewerkte maar te grote/kleine projectjes  uit het Werkloze Naaisel Schuifje?

en dan nu: terug aan het werk!

Zo ik ben even uit-ge-üpdated. Jullie hebben alvast voldoende leesvoer om even mee door te komen :) Het wordt tijd om terug aan de slag te gaan!
Vandaag opnieuw wat stofjes gekocht, zowel op een stoffenverkoop in St Niklaas als dat zaaaalige snorren-stofje van de Stoffenfee, ik heb serieus wat stofjes de wasmachine in gezwierd met leuke plannen!

Bijgevolg zal het terug wat stiller worden in blogland... want leuke plannen is één ding, naaitijd vinden in volle zomervakantie, met 3 overaktieve bengels... dat wordt puzzelen :)

Het moet niet altijd voor de kindjes zijn

Omdat mama toch ook eens iets nieuws verdient, heb ik een rokje voor mezelf gemaakt.

Het stond al maanden op de planning, en de avond voor ons vakantievertrek leek het me dan toch zinvol om er eindelijk eens aan te beginnen. Kwestie van ook eens een rokske te kunnen dragen op vakantie.

Een Lillestoff'ke met boordstof.
Je zou denken dat dit écht makkelijk is. Zoals in: allez, makkelijker kan toch niet!
En dat is ook wel zo. Echt hoor.

Alleen ben ik er wel alwéér in geslaagd om een en ander fout te laten lopen.
Ik had namelijk niet genoeg oranje garen. En ook mijn wit garen was opgesoupeerd. (note to self: de overlocksteek op mijn naaimachine VREET garen).
Dus dan zat ik daar, met een onafgewerkte zoom, en geen bijpassend garen. Mits een beetje creativiteit en wat restjes oranje-en-wit is het dan alsnog gelukt. Met zweetparels op mijn hoofd.

En toen het ding dan na 3 uur eindelijk af was, en ik mijn zoompjes wilde strijken, bleek de boordstof niet bestand tegen mijn strijkzijer. Dá-ag rek. Is dat normaal eigenlijk, dat boordstof niet gestreken mag worden? En dus zat ik om 23u30 met een vormeloos rokje. Een vierletterwoord dat mijn kindjes niet mogen horen, rolde meermaals over mijn lippen.

Gelukkig bracht een smal rekje (want een wat bredere rek had ik uiteráárd niet meer in voorraad) soelaas en deed uiteindelijk wat het moest: de rok op mijn heupen houden.

En een tip voor Mme Zsazsa, maar het maatje 34 heeft écht nog veel te veel stof
zenne. Note to self: patroonaanpassing doen vóór ik begin te knippen.

Elegant? Niet helemaal. Mooi? Dat wel! Het staat beeldig op mijn rood Lola & Liza t-shirtje, ik voel me zowaar een beetje retro-achtig. Hihi.

Het rokje voor het nichtje - deel II

Het rokje voor het jarige nichtje (dat voor geen meter paste en nu in het Werkloze Naaisel Schuifje ligt, weetjewel) werd opnieuw gedaan, en opnieuw heb ik gevloekt, getierd en gesakkerd.

Maar: oh oh: er zit een rits in, deze keer! Opnieuw drempelvrees overwonnen, maar vraag me niet maar mijn afwerking binnenin, want daar krijg ik rode kaken van.

En note to self: de volgende keer met KNOOPSGATELASTIEK werken alstublief, ok, ja?
Het rokje paste namelijk, maar net.

Ik moet eens leren om kleding op maat te maken. 5 maten te groot of 3 maten te klein, da's eigenlijk niet zo tof. Of de tutorial volgen, dat helpt misschien ook.

Het broekje - nog meer aapjes!

Tijd voor een broekje!

Opnieuw gaven de sew-be-mommies de aanzet, en het werd tijd om de broekjes-drempelvrees te overwinnen. Voor het patroon heb ik me gebaseerd op een bestaand leggingske, laat ik daar nog wel genoeg van hebben. Easypeasy, broekjes zijn een mákkie!

Maar toen hé.
Toen werd ik overmoedig.  Er werd rap-rap gewerkt. Ik had geen paars stiksel meer dus heb wit gebruikt. En natuurlijk zie je dat, in een paarse boord. Dat wist ik pas achteraf. D'oh!

En ik heb mijn mouw-en-pijpboordjes verkeerd geknipt. Plots ging de rek de andere kant op. En toen bleek natuurlijk de boordstof op. Dus kom ik losjes 4cm boordstof op de pijpjes tekort. Want eigenlijk wou ik zo'n supercoole Albababy-achtige-boord. Niet dus. D'oh!

En toen bleken de aapjes aan de voorkant van het broekjes allesbehalve flatterend te vallen aan het kruis. Dus heb ik maar een foto getrokken van de achterkant. Want een schoon poepke, dat heeft ze wel, mijn dochter. D'oh!

En je zou denken dat dit mee in het Werkloze Naaisel Schuifje terecht zou komen maar niets is minder waar. Zo'n broekje dient bij uitstek om in het gras mee rond te kruipen, want zo'n grasvlekken op mijn mooie scandinavische Krutter en Smafolk pakjes, da's geen zicht hé.

Zomerjurkjes, deel II - de appeltjes

Ik was niet blij met vorig jurkje.
En als ik niet blij ben, dan moet het opnieuw gedaan worden, tot het goed is. Soms kan ik een lui wijveke zijn, maar af en toe moet het fatsoenlijk zijn, en dan blijf ik desnoods wakker tot een kot in de nacht.

En zo geschiedde, en even later rolden de appeltjes vanonder mijn naaimachine, en ik kan u vertellen, hier was ik wél tevreden mee!

ik ben  eigenlijk gewoon losweg vergeten om een foto te maken van de  jurk zelf, oh schande! Dat hou ik u nog tegoed, nadat ik een nieuwe cardreader heb, want dochterlief is erin geslaagd dat ding stuk te krijgen waardoor ik mijn foto's niet meer van de camera krijg. 

Dus bij deze.

En toen er nog wat stof over bleek, rolde er nog een appel-tuniekje vanonder de machine!
Meisjes zijn toch zooooo dankbaar hé.  Er is wel een en ander misgelopen, ik snap precies een detailken nog niet goed, maar daar val ik wel een ander lastig mee. Of misschien eens de tutorial fatsoenlijk bekijken, dat kan misschien weleens helpen. Want tuto's lezen, dat doe ik niet graag.

Zomerjurkjes, deel I - de bloemetjes

We beginnen met de jurkjes.

Bij de sew-be-mommies viel mijn oog op dit project, en dat wou ik absoluut ook maken, met oog op de komende vakantie. Op zich stelt het eigenlijk drie keer niks voor, maar ik vond het best uitdagend, het ging precies niet goed vooruit, zat heel de tijd te knoeien met die rek, en dan de lintjes eraan vaststikken, en dat bleef maar niet op zijn plaats, enzoverderenzovoorts. Ik kan mezelf af en toe verliezen in details, en dat deed ik hier dus ook.

Afgezien daarvan was ik toch niet écht geweldig overtuigd van de kleurcombi  - mijn dochter staat er niet mee (ken je dat, miskoop-stofjes die je toch af en toe bovenhaalt?). Het is te flauw. Voor een zomerhoedje ging het nog wel. Maar voor een zomers kleedje is het een no-go. Bijgevolg ligt het in de kast, werkloos te wezen, naast ondertussen al een paar andere werkloze naaisels.

Maar bon, Rome werd ook niet in één dag gebouwd, toch?

uh oh!

ik ben een beetje lui geweest!
We hebben met het gezinnetje in juni genoten van een hééérlijke vakantie, en déugd dat dat deed, dat zonneke op mijn snoeteke, en dat van de bengelkens, hemels! En daarmee verdween alle naai-stress die de weken voordien behoorlijk welig tierde, maar genoeg gepraat, u wil geen reis-blog, u wil een NAAI blog lezen, awel, de naaisels, hier komen ze!